• اخیراً یکی از چهره‌های شاخص نیروهای مقاومت یمن در کشورمان حضور پیدا کرده بود و یکی از سؤالاتی که جوانان(خصوصاً جوانان انقلابی و مذهبی) در نشست‌های مختلف از وی پرسیده بودند در خصوص موشک‌های یمن و توان موشکی این کشور بود. وقتی جوانان ما این سؤال را می‌پرسیدند، ایشان معمولاً در پاسخ به آنها می‌گفت: «مگر خودِ شما(ایرانی‌ها) زمانی که انقلاب کردید موشک داشتید؟! شما حتّی در جنگ تحمیلی هم موشک نداشتید! ما توکلمان به خداست و خدا ما را کمک می‌کند.»وقتی این سؤال به دفعات متعدد از ایشان پرسیده شده بود، وی از فردی که به نوعی میزبان ایشان-در ایران- هم بود، پرسیده بود چرا جوانان شما این‌قدر درباره موشک(توان موشکی) از ما سؤال می‌پرسند؟! ما کارهای خودمان را با کمک خدا پیش خواهیم برد. جالب اینجاست که وقتی آن فرد میزبان، موضوع را برای ما نقل می‌کرد، دوستانی که در جلسه حاضر بودند، از او پرسیدند: «حالا واقعاً آنها موشک دارند یا نه؟!»

در دوران ما حرکت انقلاب اسلامی و نظام اسلامی در این راه بود. کسانی که این حرکت را شروع کردند، ممکن بود در ذهنشان بگذرد که یک روزی بتوانند حکومت و نظامِ مورد نظر خود را تشکیل دهند؛ اما کاملاً در ذهن آنها این معنا هم وجود داشت که ممکن است در این راه شهید شوند یا تمام عمرشان را در مبارزه و سختی و ناکامی به سر ببرند. هر دو راه وجود داشت، درست مثل حرکت امام حسین علیه‌السّلام. در سال 41 و 42 و بعد سال‌های سخت و سیاه اختناق در این زندان‌ها، تنها شعله‌ای که دل‌ها را گرم نگه می‌داشت و آنها را به حرکت وادار می‌کرد، شعله ایمان به مبارزه بود؛ نه عشقِ رسیدن به حکومت. این راه، همان راه امام حسین علیه‌السّلام بود؛ منتها دو طرف دارد، شرایط زمانی و مکانی متغیر است. یک وقت امکانات به وجود می‌آید، حکومت اسلامی پرچمش برافراشته می‌شود؛ یک وقت هم راه بدون این امکانات است و با شهادت تمام می‌شود. از این قبیل در طول تاریخ زیاد داشته‌ایم.” بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار مسؤولان و کارگزاران نظام جمهورى اسلامى، 1380/12/27″