مَعاشِرَالنّاسِ، هذا عَلِی، …هان مردمان! این علی

مانَزَلَتْ آیَةُ رِضاً (فی الْقُرْآنِ) إِلاّ فیهِ، آیه رضایتی در قرآن نیست مگر این که درباره ی اوست.

وَلا خاطَبَ الله الَّذینَ آمَنُوا إِلاّبَدَأ بِهِ، و خدا هرگاه ایمان آوردگان را خطابی نموده به او آغاز کرده [و او اولین شخص مورد نظر خدای متعال بوده است ] . 

وَلانَزَلَتْ آیَةُ مَدْحٍ فِی الْقُرْآنِ إِلاّ فیهِ، و آیه ی ستایشی نازل نگشته مگر درباره ی او.

وَلاشَهِدَ الله بِالْجَنَّةِ فی (هَلْ أَتی عَلَی الْاِنْسانِ) إِلاّلَهُ، و خداوند در سوره ی «هل أتی علی الإنسان» گواهی بر بهشت [رفتن ] نداده مگر برای او،

وَلا أَنْزَلَها فی سِواهُ وَلامَدَحَ بِها غَیْرَهُ.و آن را در حق غیر او نازل نکرده و به آن جز او را نستوده است.

وَ فی عَلِی - وَالله - نَزَلَتْ سُورَةُ الْعَصْر: و سوگند به خدا که سوره ی والعصر درباره ی اوست:

بِسْمِ الله الرَّحْمانِ الرَّحیمِ، وَالْعَصْرِ، إِنَّ الْإِنْسانَ لَفی خُسْرٍ به نام خداوند همه مهر مهر ورز. قسم به زمان که انسان در زیان است.

إِلاّ عَلیّاً الّذی آمَنَ وَ رَضِی بِالْحَقِّ وَالصَّبْرِ. مگر علی که ایمان آورده و به درستی و شکیبایی آراسته است.

فرازی از خطبه غدیر(پیام نگار)، ترجمه سید حسین حسینی،ص60