سدیر می گوید: به امام صادق(ع) گفتم: به خدا سوگند! اكنون زمان نشستن شما نيست [بلکه بايد قيام کنيد].چه چیز شما را از قیام بازداشته است؟
امام فرمود: مگر چه شده است؟ سدیر گفت: دوستداران،شیعیان و یاوران شما زیاد است. به خدا سوگند! اگر امیرالمؤمنین این مقدار یاور داشت کسی طمع در خلافت نمی کرد.
امام فرمود:یاوران من چند نفرند؟ سدیر گفت: صدهزار نفر. امام فرمود:صدهزار! او گفت: بله. بلکه دویست هزار. امام فرمود: دویست هزار! سدیر گفت: آری. بلکه نصف دنیا.
امام سکوت کرد. سدیرگوید: راهی سرزمین «ینبع » شدیم. امام در میان راه چشمش به جوانی افتاد که چند راس بزغاله را می چراند.
فرمود: اگر تعدادشیعیان من به عدد این بزغاله ها بود از قیام و نهضت باز نمی ایستادم. سدیر می گوید: بزغاله ها را شمارش کردم. بزغاله ها هفده راس بودند. (الکافی، ج 2، ص 242، کتاب الایمان و الکفر، فی قله عددالمؤمنین )
*************
برادرانی که این وصیت نامه را می خوانید؛ جمله ای شیخ طوسی دارند که می فرماید:
” غیبته منا “
یعنی سبب غیبت امام عصر عج الله تعالی فرجه ما هستیم!
اگر می خواهید که ایشان تشریف بیاورند و جهان را غرق عدل کنند؛
خود را آماده کنید؛
خود را بسازید …
فرازی از وصیت نامه ی شهید محمد باقر شاهین