اینی که قرآن میفرماید که: «یضلّ به کثیرا و یهدی به کثیرا»^۱

خوب، اضلال به قرآن چرا؟

حالا هدایت به قرآن معلوم، اما اضلال به قرآن چرا؟

این به خاطر این است که: «و أمّا الّذین فی قلوبهم مرض فزادتهم رجسا الی رجسهم»^۲

آن کسانی که در دلشان مرض هست، وقتی قرآن را میخوانند، بر آن پلیدی درونی آنها افزوده خواهد شد.

این آیه‌ی قرآن یا سوره‌ی قرآن، پلیدی آنها را افزایش خواهد داد.

این پلیدی چیست؟ این «فی قلوبهم مرض» چه مرضی است؟

این مرض یعنی همان بیماریهای اخلاقی. وقتی دچار حسدیم، وقتی دچار بدخواهی هستیم، وقتی دچار حرصیم، وقتی دچار دنیاطلبی هستیم، وقتی شهوات بر ما غلبه دارد، وقتی قدرت‌طلبیها بر ما غلبه دارد، وقتی حق‌کشی و ندیدن حق، کتمان حق بر روح ما، بر دل ما غلبه دارد، از قرآن استفاده نمیکنیم.

ضد آنچه که باید قرآن به ما بدهد، از قرآن ضد آن را دریافت میکنیم. باید به خدا پناه برد.

می بینید گاهی بعضی آیه‌ی قرآن را میخوانند برای کوبیدن اسلام! برای کوبیدن جمهوری اسلامی! برای نابود کردن فضائلی که جمهوری اسلامی در اختیار ما قرار داده است! باید پاکیزه با قرآن مواجه شد تا نور قرآن و تذکر قرآنی در دل ما بگیرد و بتوانیم ان‌شاءاللَّه از آن استفاده کنیم.^۳

۱- بقره، ۲۶

۲-توبه: ۱۲۵

۳- بیانات  مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از بانوان قرآن‌پژوه کشور