فَإِنَّ كَرَمَكَ يَجِلُّ عَنْ مُجَازَاةِ الْمُذْنِبِينَ وَ حِلْمَكَ يَكْبُرُ عَنْ مُكَافَاةِ الْمُقَصِّرِينَ ،وَ أَنَا يَا سَيِّدِي عَائِذٌ بِفَضْلِكَ هَارِبٌ مِنْكَ إِلَيْكَ
مُتَنَجِّزٌ مَا وَعَدْتَ مِنَ الصَّفْحِ عَمَّنْ أَحْسَنَ بِكَ ظَنّاً وَ مَا أَنَا يَا رَبِّ وَ مَا خَطَرِي هَبْنِي بِفَضْلِكَ وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ
أَيْ رَبِّ جَلِّلْنِي بِسَتْرِكَ وَ اعْفُ عَنْ تَوْبِيخِي بِكَرَمِ وَجْهِكَ
شأن_کرامت تو برتر از مجازات تقصیر کاران است…
من پناهنده_کرامت تو شده ام…
و از آتش خشم تو به دامن_مهر تو گریخته ام …
و به ضریح_وعده های تو دخیل بسته ام !
وعده هایی که برای خوش بینان_به_کرامت _خویش فرموده ای.
خدای من!
تو مهربان_تر و بردبارتر از آنی که مرا به اعمالم بگیری و به خطاهایم بلغزانی.
و مگر_من _کیستم؟؟!! ای آقای من!
قدر و اندازه ام چقدر است؟؟!!
مولای من!
به فضل_و_کرامتت مرا ببخش
و از چشمه_سار_آمرزشت سیرابم کن
و در سرا_پرده_ستاریّتت پناهم ده
و به آبروی_خودت از توبیخ و سرزنشم در گذر….
ترجمه دعای ابوحمزه ثمالی به قلم سید مهدی شجاعی
شکوای سبز(2)، ص40
